ام اس چیست و درمان آن چگونه است؟

هیچ درمانی برای مولتیپل اسکلروزیس (MS) وجود ندارد، اما داروها و تغییرات سبک زندگی می توانند به شما در مدیریت بیماری کمک کنند. برای یافتن درمانی که برای شما بهترین است و کمترین عوارض جانبی را ایجاد می کند، از نزدیک با پزشک خود همکاری کنید.

داروهای اصلاح کننده بیماری

اگر یک نوع ام اس به نام ام اس عودکننده-روکش کننده دارید و وضعیت شما رو به بهبود است، پزشک ممکن است ابتدا شما را با یک داروی اصلاح کننده بیماری درمان کند. این داروها پیشرفت بیماری شما را کند می کنند و از تشدید آن جلوگیری می کنند.

این داروها با مهار سیستم ایمنی – دفاع اصلی بدن در برابر میکروب ها – عمل می کنند تا به پوشش محافظی به نام میلین که اعصاب را احاطه کرده است، حمله نکند.

برخی از داروها به صورت تزریق زیر پوست یا عضله وارد می شوند. شات ممکن است پوست شما را زخم، قرمز، خارش یا گودی کند. آنها عبارتند از:

بتا اینترفرون ها: اینها برخی از رایج ترین داروهایی هستند که برای درمان ام اس استفاده می شوند. آنها شدت و دفعات شعله ور شدن را کاهش می دهند. آنها همچنین می توانند علائمی شبیه آنفولانزا مانند درد، خستگی، تب و لرز ایجاد کنند، اما این علائم باید ظرف چند ماه از بین بروند. آنها ممکن است شما را کمی بیشتر در معرض ابتلا به عفونت قرار دهند. این به این دلیل است که آنها تعداد گلبول های سفید خون را کاهش می دهند که به سیستم ایمنی بدن شما کمک می کند تا با بیماری ها مبارزه کند. آنها عبارتند از:

گلاتیرامر (Copaxone، Glatopa): این دارو سیستم ایمنی شما را از حمله به میلینی که اعصاب شما را احاطه کرده و محافظت می کند، متوقف می کند.

می توانید داروهای دیگر را به عنوان قرص مصرف کنید:

کلادریبین (Mavenclad) قرصی است که یک بار در روز به مدت پنج روز به مدت یک ماه و یک بار در روز برای ماه دوم مصرف می شود. ممکن است در یک سال به دوره دیگری نیاز داشته باشید. این دارو برای درمان اشکال عودکننده ام اس، از جمله بیماری عودکننده- فروکش کننده و بیماری پیشرونده ثانویه فعال نیست. این می تواند بر سیستم ایمنی شما تأثیر بگذارد و شما را مستعد ابتلا به سایر عفونت ها کند، بنابراین باید تحت نظر باشید. همچنین ممکن است ریزش مو داشته باشید و برخی راش ها را تجربه کنید.

دی متیل فومارات (Tecfidera) قرصی است که دو بار در روز مصرف می کنید. این می‌تواند سلول‌های ایمنی شما را کاهش دهد، بنابراین پزشک آزمایش‌های خونی منظم را برای مراقبت از آنها انجام می‌دهد. شایع ترین عوارض جانبی این دارو برافروختگی، درد معده، اسهال، تهوع و استفراغ است. یک ماده فعال شبیه به موجود در Tecfidera با چهار مورد PML مرتبط است.

Diroximel fumarate (Vumerity) مشابه Tecfidera است. شما یک قرص را دو بار در روز مصرف می کنید. این دارو برای درمان اشکال عودکننده ام اس استفاده می شود. شایع ترین عوارض جانبی آن برافروختگی، قرمزی، خارش یا بثورات پوستی است. حالت تهوع، استفراغ، اسهال، درد معده یا سوء هاضمه. با این حال، نشان داده شده است که Vumerity نسبت به Tecfidera برای معده راحت تر است.

Fingolimod (Gilenya) نیز یک قرص یک بار در روز است. اگر به آبله مرغان مبتلا نشده اید، به واکسن نیاز دارید. عوارض جانبی رایج عبارتند از سردرد، اسهال، کمردرد، سرفه و آزمایشات غیرطبیعی کبد. از آنجایی که دارو ممکن است ضربان قلب شما را کاهش دهد، پزشک پس از اولین دوز شما را از نزدیک زیر نظر خواهد گرفت. این دارو همچنین با لکوانسفالوپاتی چند کانونی پیشرونده (PML)، یک عفونت مغزی نادر مرتبط است.

 

مونومتیل فومارات (بافیرتام) قرصی است که دو بار در روز مصرف می شود و شبیه دی متیل فومارات است. عوارض جانبی شایع شامل گرگرفتگی، درد شکم، اسهال و حالت تهوع است. شمارش خون و آنزیم های کبدی باید کنترل شود.

اوزانیمود (Zeposia) قرصی است که یک بار در روز مصرف می شود. با دوز کم شروع می شود و سپس در هفته اول افزایش می یابد. عوارض جانبی رایج شامل سرگیجه، سردرد، عفونت های تنفسی و علائم سرماخوردگی است. اگر مشکلات کبدی یا قلبی دارید، نباید آن را مصرف کنید.

مطلب دیگر :   کاملترین مجموعه فرهنگ لغات و اصطلاحات کوچه بازاری مردم ایران قسمت 348

Siponimod (Mayzent) قرصی است که روزانه پس از 5 روز انباشته شدن با دوز مناسب مصرف می شود. این می تواند سیستم ایمنی شما را تحت تاثیر قرار دهد و با لخته شدن در اندام ها مرتبط است. شایع ترین عوارض جانبی عبارتند از اسهال، سرگیجه، تورم اندام ها، فشار خون بالا، سردرد و کند شدن ضربان قلب. اگر باردار هستید نباید سیپونیمود مصرف کنید.

تری فلونوماید (Aubagio) قرصی است که یک بار در روز مصرف می کنید. شایع ترین عوارض جانبی شامل اسهال، تست های غیر طبیعی کبد، حالت تهوع و ریزش مو است. این یک هشدار “جعبه سیاه” است، جدی ترین هشدار FDA، زیرا می تواند منجر به مشکلات کبدی و نقص مادرزادی شود. اگر آن را مصرف کنید، احتمالاً پزشک آزمایش‌های منظمی برای بررسی عملکرد کبد شما انجام می‌دهد. اگر باردار هستید آن را مصرف نکنید.

سایر داروها از طریق انفوزیون ورید در مطب پزشک یا بیمارستان تجویز می شوند. اما شما فقط باید هر چند ماه یک بار بروید:

آلمتوزوماب (Lemtrada) و میتوکسانترون (Novantrone) داروهای شیمی درمانی هستند که برای درمان سرطان طراحی شده اند. اگر به سایر میانجی‌گری‌ها پاسخ ندهید، آنها گزینه‌ای هستند. آنها سیستم ایمنی شما را محدود می کنند و از حمله به پوشش های عصبی جلوگیری می کنند. Novantrone یک هشدار “جعبه سیاه” FDA دارد زیرا می تواند منجر به آسیب قلبی و نوعی سرطان خون شود.

ناتالیزوماب (تیسابری) و اوکرلیزوماب (Ocrevus) گزینه‌هایی هستند که سایر داروها برای شما مؤثر نیستند. ناتالیزوماب از رسیدن سلول های ایمنی به مغز و نخاع جلوگیری می کند، جایی که می توانند به اعصاب آسیب برسانند. Ocrelizumab به سلول های B خاص حمله می کند و سیستم ایمنی شما را از حمله به بدن شما باز می دارد. این داروها با PML مرتبط هستند، بنابراین پزشک آزمایش خون را برای بررسی آن انجام می دهد.

اطلاعات بیشتر : توانمندسازی بیماران ام اس

درمان شراره ها

اگر داروی دیگری مصرف می کنید، عودهای خفیف در نهایت خود به خود از بین می روند. اگر آنها شما را آزار نمی دهند، نیازی به درمان آنها ندارید.

استروئیدها: اگر شعله ور شدن در مسیر زندگی شما قرار گیرد، پزشک ممکن است استروئیدهای با دوز بالا را از طریق ورید (داخل وریدی) یا از طریق دهان برای کاهش سریع علائم به شما بدهد. این داروها شعله ور شدن را آرام می کنند، اما سیر بیماری شما را کند نمی کنند. رایج ترین آنها عبارتند از:

متیل پردنیزولون (Solu-Medrol)

پردنیزون (دلتاسون)

ACTH (H.P. Acthar Gel)

تبادل پلاسما: این می تواند زمانی که شعله ور شدن به استروئیدها پاسخ نمی دهد کمک کند. پزشک مقداری از خون شما را برمی دارد و قسمت مایع (به نام پلاسما) را از سلول های خونی شما جدا می کند. سلول ها با یک محلول پروتئین مخلوط می شوند و به بدن شما برمی گردند.

تغییراتی در سبک زندگی که می توانید ایجاد کنید

داروها تنها راه حل نیستند. مراقبت خوب از خود به شما کمک می کند با ام اس بهتر زندگی کنید. هر روز مطمئن شوید که:

استراحت کافی داشته باشید: یک برنامه خواب منظم داشته باشید و مطمئن شوید که اتاق خواب شما خنک، تاریک و بدون صفحه است.

غذای سالم بخورید: هیچ “رژیم غذایی ام اس” وجود ندارد. غذاهایی را انتخاب کنید که دارای چربی های اشباع شده و فیبر بالا هستند. وب سایت MyPlate وزارت کشاورزی ایالات متحده نقطه شروع خوبی است.

کمی ورزش کنید: حتی پیاده روی در اطراف بلوک می تواند کمک کننده باشد. ورزش استخوان ها را می سازد و ماهیچه ها را تقویت می کند. افسردگی را از خود دور می کند و به شما کمک می کند بهتر بخوابید.

استرس خود را مدیریت کنید: ممکن است علائم شما را بدتر کند. خواه مدیتیشن می‌کنید، می‌خوانید، می‌نویسید یا با دوستانتان گپ می‌زنید، چیزی را پیدا کنید که به شما در کنترل فراز و نشیب‌ها کمک کند.

منبع: https://evergreenmemory.com/

اینها را هم بخوانید